-
1 princeps
I prīnceps, cipis adj. [ primus + capio ]exordium p. omnium esse debet C — вступление должно быть на первом месте2) главный, лучший (p. amicorum C); крупнейший, значительнейший ( principes philosophi Nep); основной ( principem locum tenere C); виднейший (civis C; Juno dearum p. O)p. ad aliquid C, L — особенно пригодный для чего-л.II prīnceps, cipis m., f. [ primus + capio ]1) глава ( Stoicorum C); руководитель ( legationis L); предводитель ( equitatūs QC); вожак, главарь ( conjurationis C)p. senatūs L — старший из сенаторов (имя которого ставилось первым в списке и который при голосовании первым приглашался высказаться)p. juventutis C, T — первый в списке всадников, в императорск. эпоху сын императора, наследник престола2) вдохновитель ( ad suscipiendum aliquid C); творец (consilii Cs, C); подстрекатель, виновник ( belli inferendi Cs); зачинщик (sceleris C, Cs, Nep)p. nobilitatis alicujus L — чей-л. родоначальникp. inveniendi C — первый изобретатель4) повелитель, властелин, владыка (Roma p. urbium H); принцепс, государь, император(Augustus) cuncta nomine principis sub imperium accepit T — Август принял верховную власть со званием принцепса5) pl. принципы, вначале солдаты первого, впоследствии тяжеловооружённые бойцы второго боевого строя ( между hastati и triarii L)6) манипул принципов (signum primi principis L; octavum principem ducere C)7) центурион (командир) принципов (primus p. prioris centuriae L)
См. также в других словарях:
principal — Principal, Estre le Principal et plus excellent, Primas partes in re aliqua agere, Principatum tenere. Pansa a esté nostre principal aide et secours, Principem habuimus Pansam. Laquelle chose est la principale et la meilleure, et la plus forte,… … Thresor de la langue françoyse
MISSUS — I. MISSUS Gallis Mes de mariage, ius quod domino castri d Assi competit, quod eiusmodi est, ut ex singulis cibis, qui in vasallorum nuptiis apponuntur, discus unus ad dominum deferri debeat. Cui simile debetur Domino de la Boullaye in Normannia,… … Hofmann J. Lexicon universale
OSCULUM — res sacra, utpote quâ quasi Anima, quâ nihil nobis pretiosius, transfunditur. Proin eius usque adeo religiosi fuêre Veteres, Romani inprimis, ut cuiquam temere Osculum dare nefas esset, nec Sponso quidem, nihil semel tantum liceret,… … Hofmann J. Lexicon universale